طراحی مدل قابلیت های کارکنان با استفاده از تئوری زمینه یابی

در دهه های اخیر گام های بلندی برای هماهنگ سازی و ایجاد انسجام در زیر سیستم های منابع انسانی برداشته شده است. یکی از این اقدامات، حرکت به سمت طراحی و تدوین الگوهای قابلیت به عنوان مبنای توسعه کارکنان و مبنای هماهنگی میان واحدهای آموزش، برنامه ریزی نیروی انسانی، تامین و سایر بخش ها و زیر سیستم های مدیریت منابع انسانی است. این پژوهش با هدف طراحی و تدوین چارچوبی منسجم و بومی برای شرکت ملی نفت ایران انجام شده است. به دلیل ماهیت و سابقه تاریخی خاص شرکت ملی نفت ایران و نظر به حاکمیت چند ساله سیستم های مدیریتی خاص در این شرکت، بکاربردن و استفاده از الگوها و مدل های آزمون شده پاسخگوی نیاز منابع انسانی شرکت نبود. از اینرو برای طراحی مدل بومی شرکت، پژوهشی زمینه یابی برای کشف ذهنیت ها و استفاده از این ذهنیت ها در خلق مدل قابلیت انجام شده است. بر اساس نتایج زمینه یابی که توسط گروه پژوهش انجام گردید مدل قابلیت ها با 5 محور و 19 قابلیت شکل گرفت. پس از طراحی مدل برای تائید اعتبار و روایی مدل 74 پرسشنامه توسط سرپرستان مختلف تکمیل گردید که نتایج تحلیل این پرسشنامه ها محورهای مدل و قابلیت های موجود در آن را تائید می کرد. بر اساس نتایج تحلیل محور بهبود فرایندها مهمترین محور در این مدل و محور منابع انسانی کمترین اهمیت را به خود اختصاص داده است.